พ.ร.ก.ฉุกเฉินชนวนความรุนแรง

กฎหมายเป็นที่มาของอำนาจและเป็นเครื่องมือในป้องกันการใช้อำนาจตามอำเภอใจของเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชนที่ถูกรับรองไว้โดยรัฐธรรมนูญมิให้ถูกละเมิด แต่ พ.ร.ก ฉุกเฉินเป็นกฎหมายที่ให้อำนาจแก่เจ้าหน้าที่รัฐมากเกินไป เนื่องด้วยการใช้อำนาจตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินไม่อยู่ภายใต้บังคับของกฎหมายปกครอง(ม.16)และสามารถกำหนดให้ประชาชนกระทำหรือห้ามกระทำการใดๆได้ อันเป็นการละเมิดสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานของมนุษย์(ม.4)(ม.9)(ม.11)(ม.12)โดยที่พนักงานเจ้าหน้าที่ไม่ต้องรับผิดทั้งทางแพ่ง ทางอาญา หรือทางวินัย จากการปฏิบัติหน้าที่ในการระงับหรือป้องกันการกระทำผิดกฎหมาย หากเป็นการกระทำที่สุจริต ไม่เลือกปฏิบัติ และไม่เกินสมควรแก่เหตุหรือไม่เกินกว่ากรณีจำเป็น(ม.17)

อำนาจที่ล้นเหลือและไร้การตรวจสอบเช่นนี้จึงเป็นที่มาของความรุนแรงที่เจ้าหน้าที่รัฐกระทำต่อประชาชนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ เป็นเหตุให้มีการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างรุนแรง เช่น การสลายการชุมนุมที่ไม่เป็นตามหลักสากล การซ้อมทรมาน การปฏิบัติต่อผู้ต้องสงสัยโดยให้สิทธิน้อยกว่าผู้ต้องหา ตลอดจนการการสร้างภาระต่อครอบครัวผู้ต้องสงสัยในกรณีที่ไม่สามารถประกันตัวได้ ซึ่งเหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้เป็นการกระทำการที่เกินขอบเขตที่กฎหมายให้อำนาจไว้ แต่ข้อเท็จจริงที่ปรากฏเจ้าหน้าที่ที่กระทำผิดยังคงไม่ถูกตรวจสอบหรือถูกลงโทษตามตามกฎหมาย อย่างมากก็แค่ย้ายออกจากพื้นที่โดยมิได้รับผิดชอบใดๆในความสูญเสียที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตน แม้กระทั้งคำขอโทษในความผิดพลาดที่บริสุทธิ์ใจประชาชนก็ไม่เคยได้ยิน ทำให้เป็นประชาชนเกิดความเคลือบแคลงใจในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัฐ การแก้ไขปัญหาความไม่สงบของรัฐบาลทุกยุคทุกสมัยจึงล้มเหลว เพราะประชาชนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนไม่ได้รับความเป็นธรรม ไม่เชื่อมั่นต่อกระบวนการยุติธรรมของรัฐไทย

สิ่งที่ผมกังวลและคิดว่าคนไทยที่ฝักใฝ่ประชาธิปไตยทุกคนจะกังวลเช่นเดียวกัน คือ การที่กฎหมาย พ.ร.ก ฉบับนี้ได้สร้างความเดือดร้อนและความไม่พอใจให้แก่ประชาชน ประชาชนอาจลุกฮือต่อต้านเป็นแนวร่วมขึ้นต่อสู้กับรัฐ โดยคิดว่าการการเป็นปฏิปักษ์กับรัฐดีกว่าการถูกละเมิดสิทธิเสรีภาพที่มนุษย์ทุกคนพึ่งจะได้รับอย่างเท่าเทียมกัน ถึงวันนั้นรัฐบาลคงจะสำนึกได้ว่า พ.ร.ก.ฉุกเฉินเป็นที่มาของความรุนแรง การใช้กฎหมายทั่วไป เช่น พ.ร.บ.ความมั่นคงฯ ประมวลกฎหมายอาญาและวิธีพิจารณาความอาญาจึงเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในตอนนี้เพื่อป้องกันการเกิดความขัดแย้งระหว่างประชาชนในพื้นที่กับเจ้าหน้าที่รัฐ เพราะศัตรูที่น่ากลัวของรัฐไทยไม่ใช่กลุ่มก่อความไม่สงบ แต่ประชาชนต่างหากคือศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุด ในการต่อสู้กับความไม่เป็นธรรม เนื่องด้วยประชาชนคือเจ้าของอำนาจอธิปไตย

แม้ฝ่ายรัฐจะสร้างความเป็นธรรมในการใช้กฎหมายฉบับนี้ โดยการอ้างเหตุการณ์ความไม่สงบพื้นที่เพื่อคุ้มครองดูแลความปลอดภัยแก่ประชาชน แต่การฆ่ารายวัน การลอบวางระเบิด การวางเพลิง ก็ยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง(ตามปกติ)หรืออาจกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า พ.ร.ก.ฉุกเฉินไม่มีผลใดๆต่อความมั่นคงหรือต่อการปฏิบัติการของกลุ่มก่อความไม่สงบ นอกจากนี้ยังไม่สามารถรับรองความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนได้ การแก้ปัญหาสามจังหวัดชายแดนใต้นั้นรัฐบาลต้องเอาชนะใจประชาชนในพื้นที่ให้ได้ ดังนั้นเมื่อกฎหมายฉบับมีผลร้ายมากกว่าผลดี ประชาชนในพื้นที่ไม่ต้องการและส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตและความรู้สึก รัฐบาลก็ควรยกเลิก แม้การยกเลิก พ.ร.ก ฉุกเฉินไม่สามารถรับรองได้ว่าเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่จะเป็นเช่นใด แต่เมื่อวิธีการเดิมใช้ไม่ได้ผล รัฐบาลก็ควรหาวิธีการใหม่ๆในการแก้ปัญหา อย่างน้อยที่สุดก็ได้แสดงความพยายามที่จะแสวงหายาขนานใหม่ในการรักษาโรค ถ้ายาตัวใหม่ใช่ไม่ได้ผล เราก็สามารถหาวิธีการใหม่หรือกลับมาใช้วิธีการเดิมได้