ดอกไม้สีชมพูแสนบอบบางในสวนสวรรค์

สายลมพัดไหวผ่านพุ้มต้นไม้

ดอกไม้พรูพราวโปรยแพร่เกลื่อนพื้น

กลิ่นหอมโชยลอยล่องกระจายในสายลม

สะพรั่งเย้ายวนยวนเย้าสะกดจิตชวนหลงใหล

ผี้เสื้อตัวน้อยสะบัดปีกมาสัมผัส

มาพักพิงพักใจแล้วจากไปไกลแสนไกล

ทิ้งดอกไม้ให้เหี้ยวเฉาโดดเดียวเดียวดายเพียงลำพัง


0 ความคิดเห็น to "ดอกไม้กับความเหงา"

แสดงความคิดเห็น


Translate