...

ไออุ่นสันติภาพลอยล่องผ่านแรงลม สารอินโดรฟินหลั่งไหลเคลิ้มฝัน สันติภาพมีอยู่ทุกที่ทั่วสารทิศ การปฏิวัติของมนุษย์ต่างดาว ทำให้โลกใบนี้แปรเปลี่ยนไป บนดาวเคราะห์ดวงใหม่เจิดจรัส ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่มีใครตายเพราะความหิวโหย ทฤษฏีการทำอาวุธนิวเคลียร์สาบสูญ สังคมไม่มีความเหลื่อมล้ำแบ่งชนชั้น อาวุธสงครามถูกทำลายล้างจนหมดสิ้น องค์กรก่อการร้ายยุติการเคลื่อนไหว ทุกคนให้เกียรติช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ความเห็นแก่ตัว ไม่มีบัญญัติในพจนานุกรม อากาศสดใสปรอดโปร่งบริสุทธฺิ์ ทันใดนั้น แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ทะแยงตา...

ลมเหนือพัดผ่านแผ่วๆดอกหญ้าเหลืองอร่ามใต้ยอดธงสูงม่านเมฆสีเทาปกคุลมจักรวาลสีแสดสลั่วๆที่เส้นขอบฟ้าใกล้ดวงอาทิตย์จะตกดินคล้ายสมรู้กับการจากลาให้บรรยากาศเศร้าๆอิงน้่ำตาวันนี้จากกันไปเสร็จสิ้นงานปริญญาพรากแล้วคงได้เจอกันใหม่ปลายทางกวีนี้ขอดุอาประทานพรให้รุ่นพี่สุขสมหวังทั้งโลกนี้และโลกหน...

วันนี้วันอาไรใส่ครุยสีดำนั่นใครแน่นอนไม่ใช่งานศพดอกไม้สะพรั่งทั่วมหาลัยไม่รู้งอกโงยตอนไหนมาถ่ายรูปกันซุ้มสวยๆทั้งนั้นงานเลี้ยงเลิกราไปคืนเสื้อครุยด้วยดอกไม้เหี่ยวเฉาไร้วิญญาณไปเก็บซุ้มด้วยเก็บในทั้งขยะค่ารับปริญญาจ่ายแล้วเงินที่ยืมมายังไม่ชำระจากตู้ ATM ตู้เดิมเจ้าหนี้ไม่เคยทวงหรือเขาไม่เคยคิดจะเอาค...

เมื่อตัวเลขในกระดาษเกือบจะฆ่าเธอหลังจากผ่านสมรภูมิสมรภูมิการบที่ดุเดือดเธอก็เปลี่ยนไปเธอเก็บตัวอยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมพูดคุยกับหน้าจอสี่เหลี่ยมเปลี่ยนจากมนุษย์เธอเป็นเพื่อนกับหนังสือสุดท้ายเธอก็ได้กระดาษแผ่นนั้นกระดาษแผ่นนั้นแผ่นเดียวเธอ เธอเธอลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่าเธอลืมกระบี่ไว้ในสนามร...

เมื่อวันวาน พ.ร.ก.เขมือบร่างของพ่อ จากข้ออ้างอันเลื่อนลอยที่บิดเบือน เพื่อนๆมองหนูน้อยแปรผันเป็นคนแปลก ความเงียบขรึมและเศร้าโศกคลืบคลาน แววตาคมกริบด้วยเพลิงไฟแห่งความแค้น ใครเล่า จะคลี่คลายความคลุมเครือที่ครอบคลุม อนาคตเลือนรางปลิวโปรยไร่ทางไร่ทิศ จากนักเรียนหนูน้อยผันแปรเป็นนักรบ สิ่งที่เกิดใครเล่าใครจะรับผิดชอบ ...

ดอกไม้สีชมพูแสนบอบบางในสวนสวรรค์ สายลมพัดไหวผ่านพุ้มต้นไม้ ดอกไม้พรูพราวโปรยแพร่เกลื่อนพื้น กลิ่นหอมโชยลอยล่องกระจายในสายลม สะพรั่งเย้ายวนยวนเย้าสะกดจิตชวนหลงใหล ผี้เสื้อตัวน้อยสะบัดปีกมาสัมผัส มาพักพิงพักใจแล้วจากไปไกลแสนไกล ทิ้งดอกไม้ให้เหี้ยวเฉาโดดเดียวเดียวดายเพียงลำพั...

ในม่านหมอกสงคราม มีองค์กรมากมาย ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด แต่ละคนแต่ละพวก ปราถนาอยากเป็นวีระบุรุษ อย่างอัศวินขี่มาขาว และแล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยน หนังเรื่องเดิมถูกฉายอีกครั้ง มีผลประโยชน์มากล้นให้ไขว่คว้า มีโครงการมากมายให้เก็บกิน มีสินทรัพย์ล้นเหลือมาแบ่งกัน มีอาหารให้กินฟรี มีห้องนอนที่เย็นฉ่ำ มีค่าวิทยากรค่าเดินทางมาจัดสรร มีโอกาสเดินเที่ยวที่ไหนต่อไหน งบประมาณนั้นมาจากไหนเป็นของใคร เป็นของประชาชนมิใช่หรือ แล้วมันทำให้ชีวิตของป...

สายฝนตกกระจายบนหน้าแผ่นดิน ลบล้างมลทินทั่วปฐพี แต่มิอาจลบล้างความอยุติธรรม ที่มีอยู่อย่างแพร่หลายทั่วดินแดนลังกาสุกะ ก่อเกิดการต่อสู้ของผู้คน ที่ยอมสูญสิ้นแม้กระทั้งลมหายใจ เลือดเนื้อของเหล่านักต่อสู้ ถูกจารึกบนหน้าประวัติศาสตร์ รุ่นแล้ว รุ่นเล่า แต่ไม่เคยสูญสิ้นและจะไม่มีวันสิ้นสูญ แม้ว่าวันนนี้จะไม่เหลือพื้นดินและพื้นทราย ที่จะเก็บร่างและวิญญาณของพวกเรา เราก็ต้องสู้ สู้ด้วยศรัทธาและเชื่อมั่นในชัยชนะ สู้เพื่อปลดปล่อยสิ่งที่พันธนาการดินแดนและลูกหลานของเรา สังคมและแดนดินแห่งนี้ เราจะไม่ยอมให้ใครปกครองพวกเรา...

มนุษย์เป็นสัตว์สังคมการเมืองที่มีความสามารถในการตัดสินใจกระทำการหรือเลือกสิ่งใด โดยใช้ความคิดเหตุผลของตัวเองเพื่อเลือกสิ่งที่ดีที่สุดหรือมีประโยชน์มากที่สุด การที่มนุษย์ยอมสละสิทธิเสรีภาพบางประการให้แก่รัฐ    เพราะเชื่อว่าจะได้รับผลตอบแทนที่มากกว่าจากรัฐ   ดังนั้นหากการสละสิทธิเสรีภาพและการรวมตัวกันเป็นประชาคมภายใต้สิ่งที่เรียกว่า รัฐ ไม่สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตของมนุษย์และสังคมให้ดีขึ้นจึงไม่มีความจำเป็นอันใดที่มนุษย์จะต้องยอมจำนนต่อรัฐ  มนุษย์แต่ละคนจึงมีสิทธิยึดอำนาจและสิทธิเสรีภาพของตนที่เคยมอบให้แก่รัฐกลับคืนมาได้  “ระบอบประชาธิปไตย”...